Resume październik 2014 + linkowe party!

W ostatnim wpisie o moim blogowaniu wspomniałam, że od czerwca regularnie publikuję na blogu. Był to poniedziałek, dzień moich urodzin. Tego samego dnia los chciał, aby te słowa stały się kłamem. Wylądowałam na porodówce i wyglądało na to, że ponad miesiąc wcześniej mój syn przyjdzie na świat. Tak się nie stało, jednak do czasu, aż pojawi się na świecie muszę tu zostać. Jest jednak dobra wiadomość. Mam w końcu do dyspozycji komputer. Może dzięki temu dni tutaj będą miały mi szybciej, a i dla Was uda mi się coś skrobnąć. Dzisiaj najwyższy czas podsumować październik i zaprosić Was do linkowania. Zanim to zrobicie sprawdźcie co wydarzyło się tutaj w ostatnim miesiącu bo może coś ciekawego przegapiłyście!

Miesiąc zaczęłam od subiektywnego przeglądu kulturalnego. Oprócz tego, że poleciłam Wam kilka filmów i książek to pisałam również, że wybieram się do teatru w ramach miesiąca teatrów. Spektakl na którym miałam być odbył się w piątek. Bilety jednak się nie zmarnowały, a relacja, którą dostałam od przyjaciół sprawiła, że żałuję jeszcze bardziej, że nie mogłam być tam osobiście. Jestem jednak pewna, że jeżeli taka okazja się powtórzy to z niej skorzystam. Wy macie jeszcze na to szanse! Nie zanudzałabym Was opowieściami o spektaklu, jednak po przeczytaniu tego co napisała mi Justyna o "Dziadach" nie mogę się z Wami tym nie podzielić. UWAGA! Jeśli wybierasz się na to przedstawienie nie czytaj poniższego fragmentu, aby nie psuć sobie niespodzianki!

Sztuka była szalona! Właściwie zaczynała się już przed wejściem do teatru. Przed drzwiami stała zjawa nucąca operowym głosem ponurą melodię. O ile w jej przypadku łatwo było zorientować się, że to element tematyczny o tyle czarnoskóra bezdomna z wózkiem zakupowym pełnym dobytku z zawieszoną na nim amerykańską flaga, zaczepiająca wchodzących gości i prosząca o parę groszy czy czarnoskóry chłopak opierający się o ścianę teatru i słuchający muzyki wyglądali jak wycięci z brooklińskiego getta. Widz dopiero w połowie pierwszego aktu dowiadywał się że to również aktorzy!

Jakub Wittchen

Sztuka była pełna amerykańskich symboli. Mistrzem ceremonii Dziadów był "batmanowski" Joker, pierwszą zjawą Marylin Monroe,a Płaczki to klasyczny chórek z lat 60-tych. Duchy dzieci pojawiały się przy akompaniamencie wyliczanki o Freddim Krugerze, a duch dziewczyny, która nigdy nie dotknęła ziemi to seksowna cheerleaderka. Gustaw natomiast to hipis na haju. W tle drużyna grająca w uliczną koszykówkę i automat z coc-colą.

Jakub Wittchen

Oczywiście nie było to przypadkowe zestawienie. Reżyser połączył pierwotne przesłanie Dziadów z niewolnictwem i rasizmem z USA. I tak, w tle pojawiających się duchów, drużyna koszykówki maltretuje i  wiesza dwoje ludzi. Wątek zsyłania intelektualistów na Syberię zestawiony jest z niewolnictwem. A oprawcami więzionych w Wilnie uczniów są członkowie Ku Klux Klanu.
Sztuka momentami groteskowa, zabawna i zupełnie odmienna od interpretacji Dziadów jaką karmili nas w liceum.

Jakub Wittchen

Na koniec coś, co rozłożyło mnie na łopatki! Z oczywistych względów teatr był pełen licealistów. Sztuka była w dwóch aktach, co jeden z wychodzących chłopców skomentował w następujący sposób - "tylko dwie części były, a przecież Dziady miały też cześć III" - Nie wiedziałam czy się śmiać czy płakać!

Wiedziałam, że to miała być współczesna interpretacja, ale nie tego się nie spodziewałam i żałuję strasznie, że sama nie mogłam tego wszystkiego zobaczyć!!!

Trochę zeszłam z tematu, ale już wracam. Początek października to było również ogłoszenie wyników wyzwania blogowo-fotograficznego, a w ślad za nimi mogłyście poznać bliżej pierwszą zwyciężczynię.

Linkowe party do, którego zapraszam Was także pod tym postem w zeszłym miesiącu cieszyło się Waszym zainteresowaniem. Tym razem wyróżniłam 3 posty wpisy z których można się czegoś nauczyć i 1 dający do myślenia.

Było oczywiście również blogowo, bo to już tradycja. Podzieliłam się z Wami moimi wrażeniami po zainstalowaniu DISQUS i podpowiedziałam jak dodać własne czcionki do Pickmonkey oraz innych programów graficznych. Zachęcałam Was również do pogrzebania w kodzie bloga i dodania graficznych przycisków nawigacyjnych. Na sam koniec było bardziej osobiście i opowiedziałam Wam jak to jest z tym moim blogowaniem.

Bardzo zaskoczył mnie Wasz odzew na wpis o tym jak ubrać rodzinę w Second Hand. Te z Was które lubią, wydać mniej, a kupić więcej mogły poczytać o tym jak robić taniej zakupy w Westwing. Pisząc o tym czy opłaca się robić domowy cukier waniliowy nie sądziłam, że podrzucicie w komentarzach tak wiele fajnych swoich patentów na domowe cudeńka. Nie byłabym sobą gdyby nie było trochę fotograficznie, dlatego podzieliłam się z Wami rezultatami brzuszkowej sesji, którą miałam przyjemność zrobić dla Justyny i Sebastiana.

------------------------------------------------------------------------------------

Podsumowałam październik. Najbliższe tygodnie nie będą tak urodzajne ze względu na mój pobyt w szpitalu, a później początki z nowym domownikiem. Zostaniecie ze mną mimo wszystko?

Teraz czas na Was. Niniejszym Linkowe Party uważam za otwarte. Dodawajcie swoje najciekawsze październikowe wpisy za pomocą inLinkz (niebieski przycisk "Add your link"). Poznajmy się lepiej! (linkujemy do 14-go listopada)