Znalezione na starociach

Dzisiaj miałam rutynową wizytę u swojej lekarki. Niespodziewanie dowiedziałam się, że mój synek może okazać się córeczką. Lekarka nie chciała wprost podważać zdania poprzedniego lekarza, ale jasno powiedziała, że "do chłopca by się nie przyzwyczajała". Przyznam, że już przywykłam do myśli, że będę jedyną kobietą wśród swoich chłopaków. Z drugiej strony jeśli się potwierdzi się, że to dziewucha to nie będę narzekać:)

Wracając do domu postanowiłam wstąpić do miejscowego sklepu ze starociami. Kilkaset metrów kwadratowych raju na ziemi!:P Kilka rzeczy mi się spodobało, ale dwie szczególnie przykuły moją uwagę. Pierwszą był fotel. Drewniany, w całkiem dobrym stanie i przyzwoitej cenie. Poduszki też w porządku - wystarczy im zmienić obicie.

Drugą rzeczą była lampa. Na nodze jak i kloszu czas odbił swoje piętno. Mimo wszystko kształt nogi bardzo mi się spodobał. Na początek wystarczy ją wyczyścić i zmienić materiał na kloszu. W zależności jak będzie wyglądać po czyszczeniu można ją zostawić w stanie pierwotnym lub przemalować.

Pooglądałam, powzdychałam i wróciłam do domu. Nie miałam gotówki przy sobie - to po pierwsze, a po drugie i ważniejsze M. też musi się zgodzić - w końcu będzie na te rzeczy patrzył przez następne lata. Wróciłam do domu. Po przekroczeniu progu zadzwoniłam do M. mówiąc, że MUSI ze mną coś zobaczyć na starociach. Opierał się długo. Nie obyło się bez przekupstwa, ale w końcu zgodził się i pojechaliśmy zaraz po jego powrocie do domu.

Lampa go nie zachwyciła, ale jak stwierdził "od biedy może być". Warunkiem jest jednak najpierw sprawdzenie czy uda się naprawić lampę, którą już mamy. Przełknęłam to. Poszliśmy do fotela. M był zdruzgotany. Fotel mu się nie podoba i uważał, że 85 zł to zdecydowanie za dużo za taki mebel.

Przekonywałam, zachwalałam i używałam innych znanych mi sposobów, aby zgodził się na fotel. W końcu zrezygnowana powiedziałam, że idziemy. Uznałam, że im szybciej pogodzę się z tym, że nie będzie mój tym lepiej.

Wychodząc Pani prowadząca sklep zapytała czy coś nam się spodobało. Powiedziałam, że fotel mi się podoba, ale M. nie chce się zgodzić. Pani zaproponowała 20% rabatu i odjęła od tego jeszcze 3 zł do równego rachunku. M. mając nadzieję, że ją zniechęci powiedział, że weźmie, ale za 60 zł. Pani się zgodziła! Ja nie wierzyłam i musiałam się upewnić czy dobrze wszystko usłyszałam. Tym sposobem fotel mam jutro do odbioru:) Haha!

 Kwestia lampy jeszcze otwarta, ale fotel już prawie mój!:) Dodam, że lalka widoczna na zdjęciach nie jest w komplecie:)

A Wy macie swoje "staromeblowe" przygody? Chętnie poczytam!

Ściskam

Karolina